Η υγρασία είτε σε υπόγειους χώρους είτε όχι, πάντα αποτελεί έναν ύπουλο εχθρό αλλά και ένα πρόβλημα – σπαζοκεφαλιά. Όταν ο τοίχος παρουσιάσει σκασίματα στους σοβάδες τότε η υγρασία του εδάφους εξωτερικά έχει εισχωρήσει στο εσωτερικό και το ξεκίνημα των εργασιών πρέπει να αρχίσει, μαζί με την ανεύρεση των αιτιών.
Η αρχή το ήμισυ του παντός: Είναι σημαντικό, πριν από οποιαδήποτε εργασία να βρεθεί η αιτία της υγρασίας. Σίγουρα δεν είναι μια εύκολη εργασία αλλά είναι απαραίτητη. Γιατί αν τυχόν και αδιαφορήσετε και προχωρήσετε στα υπόλοιπα στάδια εργασίας, το πρόβλημα θα ξαναφανεί και ίσως πιο σοβαρό.
Όταν λοιπόν εντοπιστεί η αιτία και το σημείο στεγανοποιηθεί, θα πρέπει αρχικά να αφαιρεθεί όλος ο σοβάς, στο σημείο του προβλήματος και να καθαρίσετε με μια σπάτουλα τα υγρά σημεία. Στη συνέχεια:
- Ξύστε καλά το σημείο της υγρασίας, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα γερό υπόστρωμα για το καινούργιο σοβά.
- Επιπλέον οι φθαρμένες επιφάνειες πρέπει να ασταρωθούν. Όταν στεγνώσει το αστάρι, μπορείτε να προχωρήσετε στο γέμισμα.
- Το στρώσιμο του σοβά, το γέμισμα γίνεται συνήθως σε τρεις φάσεις: πεταχτό, λάσπωμα και μάρμαρο. Το συνολικό πάχος και των τριών στρώσεων δεν πρέπει να ξεπερνά τα 3 εκατ. για τους τοίχους. Όσο για το λάσπωμα είναι το παχύτερο από τα τρία στρώματα.
- Η πεταχτή φάση δεν λειαίνεται καθόλου και δεν χρειάζεται να έχει μεγάλο πάχος. Ωστόσο στη φάση αυτή πρέπει να τοποθετηθούν και οι οδηγοί, οι οποίοι τοποθετούνται αλφαδιασμένοι και στην ίδια οριζόντια ευθεία ώστε να οριοθετηθεί το λάσπωμα και να καθοριστεί το πάχος της επόμενης στρώσης.
- Όταν τοποθετηθούν οι οδηγοί και το υαλόπλεγμα, ακολουθεί το λάσπωμα. Ο ρόλος του υαλοπλέγματος είναι ενισχυτικός και μπορεί να συνδέσει δύο διαφορετικά υλικά με το σοβά, προστατεύοντας τον δεύτερο από ρηγματώσεις που μπορούν να γίνουν από συστολοδιαστολές λόγω αλλαγών στη θερμοκρασία.
- Η φάση του λασπώματος είναι η παχύτερη από τις τρεις και γίνεται γεμίζοντας την επιφάνεια ανάμεσα στους οδηγούς με σοβά. Στη συνέχεια ακολουθεί η επιπέδωση της επιφάνειας με τη χρήση μιας φαρδιάς σανίδας, την οποία ο χρήστης πρέπει να «τρέξει» πάνω στην επιφάνεια του τοίχου.
- Όταν και αυτή η φάση τελειώσει, αφαιρούνται οι οδηγοί και γεμίζονται με λάσπη και αυτοί. Στο σοβά του λασπώματος είναι καλό να προστεθεί στεγανωτική μάζα, για περισσότερη προστασία από την υγρασία. Τέλος, τραβήξτε κυματιστές γραμμές, ώστε να γίνει σωστά η στρώση του μαρμάρου.
- Το σοβάτισμα: Ο σοβάς σε ένα χώρο, στο σπίτι, παρέχει προστασία, μόνωση και αποτελεί τη βάση για την τελική εικόνα. Ο σοβάς είναι ένα κονίαμα αποτελούμενο από άμμο, νερό, τσιμέντο και ασβέστη και σε κάποιες περιπτώσεις μαρμαρόσκονη αντί για άμμο και άσπρο αντί για συνηθισμένο γκρι τσιμέντο. Όσο για τη σωστή αναλογία των υλικών, αυτή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η υγρασία των υλικών, τις καιρικές συνθήκες κατά τη χρονική στιγμή του σοβατίσματος ή την εμπειρία του ατόμου που αναλαμβάνει αυτήν την εργασία κ.ά. Βέβαια σήμερα στην αγορά υπάρχουν έτοιμα κονιάματα τα οποία αποτελούν μια καινοτόμο λύση ως εφαρμογές εσωτερικών χώρων, μια που εξασφαλίζουν τη σωστή και σταθερή αναλογία των υλικών που θα χρησιμοποιηθούν. Επιπλέον εφαρμόζονται εύκολα και γρήγορα και παρουσιάζουν άριστη πρόσφυση πάνω σε όλες τις επιφάνειες τοίχων και ορόφων, από τούβλα, σκυρόδεμα, τσιμεντόλιθους, μονωτικά υλικά κ.ά. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πριν την τοποθέτηση του σοβά θα πρέπει το υπόβαθρο να είναι στεγνό και επαρκώς απορροφητικό και δεν πρέπει να είναι παγωμένο.
TIPS:
- Το σοβάτισμα «απαγορεύεται» αν η θερμοκρασία είναι πάνω από 30º C και κάτω από 5º C.
- Οι τρεις φάσεις πρέπει να γίνονται με χρονική απόσταση μεταξύ τους, γιατί αυτά τα κονιάματα συρρικνώνονται.
- Για να μην σκάσει ο σοβάς, ιδιαίτερα αν ο καιρός είναι ζεστός και ξηρός, πρέπει να συντηρείται με κατάβρεγμα.